CONTRA. Cum cogitare secundum rerum veritatem non possimus, at loquamur secundum cogitationem. Quibus artes civiles supra captum ingenii sunt, iis dissimulatio pro prudentia erit. Qui dissimulat, præcipuo ad agendum instrumento se privat, i. e. fide. Dissimulatio dissimulationem invitat. Qui dissimulat, liber non est. XXXIII. AUDACIA. Docet improbare, qui verecundatur. Quod actio oratori, id audacia viro civili; primum, secundum, tertium. Confitentem verecundiam amo, accusantem odi. Confidentia morum animos promptius sociat. Placet obscurus vultus, et perspicua oratio. Vultus et gestus decora Quid deformius, quam moderatio, verum condimentum virtutis. Si et in verbis vulgo paremus, quidni in habitu, et gestu? Qui in levibus, et quotidiana consuetudine, decus non retinent, sit licet vir magnus, noris tamen hunc tantum certis horis sapere. Virtus et prudentia sine punctis, velut peregrinæ linguæ sunt; nam vulgo non intelliguntur. Qui vulgi sensum per congruitatem non novit, is, si nec per observationem noverit, omnium stultissimus est. Puncti translatio sunt virtutis in linguam vernaculam. PRO. scenam in vitam transferre? Ex ingenuitate decorum, ex arte odium. Magis placent cerussatæ buccæ, et calamistrata coma, quam cerussati et calamistrati mores. Qui animum ad tam exiles observationes applicat, magnæ cogitationis capax non est. Affectatio ingenuitatis, putredo lucens. XXXV. Jocr. Oratorum ara jocus. Qui in omnibus modestum leporem miscet, li- bertatem animi retinet. Res est supra opinionem politica, facile transire a joco ad serium, a serio ad jocum. CONTRA. Istos deformitatum ac concinnitatum aucupes quis non contemnat? Rerum magnitudinem eluere joco, improbum artificium est. Jocos tum considera, cum risu destituti sunt. Annon vides, omnes se quærere? at amans solus se invenit. Non est melior ordinatio animi, quam ex imperio affectus alicujus insignis. CONTRA. Amori multum debet scena, nihil vita. Nil tam varii nominis est, quam amor: nam res, aut tam stulta est, ut se nesciat, aut tam turpis, ut se fuco condat. Odi istos monophron tistas. Qui sapit, desiderium quærat; nam qui non aliquid insigniter appetit, ei omnia ingrata sunt, et tæ-templatio amor. dio plena. Quidni in unitate ac quiescat unus? Angusta admodum con |