Sidereum tremebunda caput? num tetra vetuftas
Annorumque æterna fames, squalorque situsque
Sidera vexabunt? an & infatiabile Tempus
Esuriet Cœlum, rapietque in vifcera patrem?
Heu, potuitne fuas imprudens Jupiter arces
Hoc contra munifle nefas, & Temporis ifto

T

Exemisse malo, gyrofque dedifle perennes?
Ergo erit ut quandoque fono dilapfa tremendo
Convexi tabulata ruant, atque obvius itu
Stridat uterque polus, superâque ut Olympius aula
Decidat, horribilisque retectâ Gorgone Pallas.
Qualis in Ægeam proles Junonia Lemmon
Derurbața facro cecidit de limine oceli 18
Tu quoque Phoebe tui cafus imirabere nati
Præcipiti curru, subitaque ferere ruina
Pronus, & extincta fumabit lampade Nereus,
Et dabit attonito feralia fibila ponto.
Tunc etiam aërei divulsis fedibus Hæmi
Diffultabit apex, imoque allifa barathro
Terrebunt Stygium dejecta Ceraunia Ditem
In fuperes quibus usus erat, fraternaque bella.
At Pater omnipotens fundatis fortius aftris

Confuluit rerum fumma, certoque peregit
Pondere fatorum lances, atque ordine fummo
Singula perpetuum juffit servare tenorem.
Volvitur hinc lapsu mundi rota prima diurnoig
Raptat, & ambitos sociâ, vertigine coæ Afoibos i
Tardior haud folito Saturnus, & accus olim
Fulmineum rutilat criftatâ caffide Mayors
Floridus æternum Phœbus juvenile coruscat,...
Nec fovet effetas loca per declivia terras
Devexo temone Deus; fed femper amiga
Luce potens eadem currit per figna rotanum,
Surgit odoratis pariter formofusab Indis
Ethereum pecus albenti qui cogit Olympo

Mand vocans, & ferus agens in pafcua cæli,
Temporis & gemino difpertit regna colore.
Fulget, obitque vices alterno Delia cornu,
Caruleumque ignem paribus complectitur ulnis.
Nec variant elementa fidem, folitoque fragore
Lurida perculfas jaculantur fulmina rupes.
Nec per inane furit leviori murmure Corus,
Stringit & armiferos æquali horrore Gelonos
Trux Aquilo, spiratque hyemem, nimbosq; volutar.
Utque folet, Siculi diverberat ima Pelori
Rex maris, & raucâ circumstrepit æquora conchâ
Oceani Tubicen, nec vastâ mole minorem
Agxona ferunt dorso Balearica cete.
Sed neque Terra tibi fæcli vigor ille vetufti
Prifcus abest, servatque suum Narcissus odorem,
Et puer ille fuum tenet & puer ille decorem
Phœbe tuusque & Cypri tuus, nec ditior olim
Terra datum sceleri celavit montibus aurum
Conscia, vel fub aquis gemmas. Sic deniq; in ævum
Ibit cunctarum series justissima rerum,
Donec flamma orbem populabitur ultima, latè
Circumplexa polos, & vasti culmina cœli;
Ingentique rogo flagrabit machina mundi.

:

De Idea Platonicâ quemadmodum Aristoteles intellexit.

Icite facrorum prafides nemorum deæ,

D. Tuque oveni perbearan

1

Memoria mater, quæque in immenfo procul
Antro recumbis otiofa Æternitas,
Monumenta servans, & ratas leges Jovis,
Cœlique faftos atque ephemeridas Deum,

t

1

Quis ille primus cujus ex imagine
Natura follers finxit humanum genus,
Æternus, incorruptus, aquævus polo,
Unusque & universus, exemplar Dei?
Haud ille Palladis gemellus innubæ
Interna proles insidet menti Jovis;
Sed quamlibet natura fit communior,
Tamen seorsùs extat ad morem unius,
Et, mira, certo stringitur spatio loci;
Seu fempiternus ille syderum comes
Cæli pererrat ordines decemplicis,
Citimumve terris incolit Lunæ globum:
Sive inter animas corpus adituras fedens
Obliviofas torpet ad Lethes aquas:
Sive in remotâ fortè terrarum plagâ
Incedit ingens hominis archetypus gigas,
Et diis tremendus erigit celfum caput
Atlante major portitore syderum..
Non cui profundum cæcitas lumen dedit
Dircæus augur vidit hunc alto sinu;
Non hunc filenti nocte Pleiones nepos
Vatum sagaci præpes oftendit choro;
Non hunc facerdos novit Affyrius, licet
Longos vetufti commemoret atavos Nini,
Prifcumque Belon, inclytumque Ofiridem.
Non ille trino gloriofus nomine
Ter magnus Hermes (ut fit arcani sciens)
Talem reliquit Ifidis cultoribus.
At tu perenne ruris Academi decus
(Hac monstra si tu primus induxti scholic)
Jam jam poëtas urbis exules tuæ
Revocabis, ipse fabulator maximus,
Aut inftitutor ipse migrabis foras.

A

N

Ad Patrem.

UNC mea Pierios cupiam per pectora fontes
Irriguas torquere vias, totumque per ora

Volvere laxatum gemino de vertice rivum;
Ut tenues oblita fonos audacibus alis
Surgat in officium venerandi Musa parentis.
Hoc utcunque tibi gratum pater optime carmen
Exiguum meditatur opus, nec novimus ipfi
Aptiùs à nobis quæ poffunt munera donis
Respondere tuis, quamvis nec maxima poffint
Respondere tuis, nedum ut par gratia donis
Effe queat, vacuis quæ redditur arida verbis.
Sed tamen hæc nostros oftendit pagina cenfus,
Et quod habemus opum chartâ numeravimus ista,
Quæ mihi funt nullæ, nisi quas dedit aurea Clio
Quas mihi femoto fomni peperere fub antro,
Et nemoris laureta facri Parnassides umbra.

Nec tu vatis opus divinum despice carmen,
Quo nihil æthereos ortus, & femina cœli,
Nil magis humanam commendat origine mentem>
Sancta Promethex retinens veftigia flamma..
Carmen amant superi, tremebundaque Tartara car-
Ima ciere valet, divosque ligare profundos, [men
Et triplici duros Manes adamante coercet.
Carmine fepofiti retegunt arcana futuri
Phabades, & tremulæ pallentes ora Sibylla;
Carmina facrificus sollennes pangit ad aras,
Aurea feu sternit motantem cornua taurum;
Seu cùm fata sagax fumantibus abdita fibris
Confulit, & tepidis Parcam scrutatur in extis.
Nos etiam patrium tunc cum repetemus Olympum,
Eternæque mora stabunt immobilis ævi,
Ibimus auratis per cæli templa coronis,

1

:

Dulcia fuaviloquo sociantes carmina plectro,
Aftra quibus, geminique poli convexa fonabunt.
Spiritus & rapidos qui circinat igneus orbes,
Nunc quoque sydereis intercinit ipfe choreis
Immortale melos, & inenarrabile carmen;
Torrida dum rutilus compefcit fibila ferpens,
Demissoque ferox gladio manfuefcit Orion;
Stellarum nec sentit onus Maurufius Atlas.
Garmina regales epulas ornare folebant,
Cum nondum luxus, vaftaque immenfa vorago
Nota gulæ, & modico spumabat cœna Lyxo.
Tum de more fedens festa ad convivia vates.
Asculeâ intonsos redimitus ab arbore crines,
Heroumque actus, imitandaque gesta canebat,
Et chaos, & positi latè fundamina mundi,
Reptantesque Deos, & alentes numina glandes,
Et nondum Ætneo quæfitum fulmen ab antro.
Denique quid vocis modulamen inane juvabit,
Verborum sensûsque vacans, numerique loquacis
Silvestres decet iste choros, non Orphea cantus,
Qui tenuit fluvios & quercubus addidit aures
Carmine, non cithara, fimulachraq; functa canendo
Compulit in lacrymas; habet has à carmine laudes.

Nec tu perge precor facras contemnere Mufas,
Nec vanas inopesque puta, quarum ipfe peritus
Munere, mille fonos numeros componis ad aptos,
Millibus & vocem modulis variare canoram
Doctus, Arionii meritò sis nominis hæres.
Nunc tibi quid mirum, fi me genuiffe poëtam
Contigerit, charo si tam propè fanguine juncti
Gnogatas artes, studiumque affine fequamur ?
Ipfe volens Phœbus fe difpertire duobus,
Altera dona mihi, dedit altera dona parenti,
Dividuumque Deum genitorque puerque tenemus.