Nocturnos visus, & fomnia grata revolvens.
- Est locus æternâ septus caligine noctis
Vasta ruinosi quondam fundamina tecti,
Nunc torvi spelunca Phoni, Prodotæque bilinguis
Effera quos uno peperit Difcordia partu.
Hic inter cæmenta jacent præruptaque saxa,
Offa inhumata virûm, & trajecta cadavera ferro;
Hic Dolus intortis sempet sedet ater ocellis,
Jurgiaque, & ftimulis armata Calumnia fauces,
Et Furor, atque viæ moriendi mille videntur
Et Timor, exanguisque locum circumvolat Horror,
Perpetuoque leves per muta filentia Manes,
Exululant, tellus & fanguine confcia stagnat.
Ipsi etiam pavidi latitant penetralibus antri
Et Phonos, & Prodotes, nulloq; sequente per antrum
Antrum horrens, scopulosum, atrum feralibus umbris
Diffugiunt fontes, & retrò lumina vortunt,
Hos pugiles Romæ per fæcula longa fideles
Evocat antiftes Babylonius, atque ita fatur.
Finibus occiduis circumfufum incolit æquor
Gens exosa mihi, prudens natura negavit
Indignam penitùs noftro conjungere mundo;
Illuc, fic jubeo, celeri contendite gressu,
Tartareoque leves difflentur pulvere in auras
Et rex & pariter satrapæ, scelerata propago,
Et quotquot fidei caluere cupidine veræ :
Confilii focios adhibete, operisque ministros.
Finierat, rigidi cupidè paruere gemelli.
Interea longo flectens curvamine cœlos
Defpicit æthereâ dominus qui fulgurat arce,
Vanaque perverfæ ridet conamina turbæ,
Atque sui caufam populi volet ipse tueri.
Effe ferunt spatium, quà distat ab Afide terrâ
Fertilis Europe, & fpectat Mareotidas undas;
Hic turris pofita est Titanidos ardua Fama
Ærea lata, sonans, rutilis vicinior aftris Quàm fuperimpositum vel Athos vel Pelion Ofiz. Mille fores aditusque patent, totidemque feneftrz Amplaque per tenues translucent atria muros: Excitat hic varios plebs agglomerata susurros; Qualiter inftrepitant circum multralia bombis Agmina muscarum, aut texto per ovilia junco, Dum Canis æstivum cæli petit ardua culmen. Ipsa quidem fummâ sedet ultrix matris in arce, Auribus innumeris cinctum caput eminet olli, Queis fonitum exiguum trahit, atque levissima captai Murmura, ab extremis patuli confinibus orbis. Nec tot Ariftoride servator inique juvencæ Isidos, immiti volvebas lumina vultu, Lumina non unquam tacito nutantia fomno, Lumina subjectas latè spectantia terras. Iftis illa folet loca luce carentia sape Perluftrare, etiam radianti impervia foli. Millenisque loquax auditaque visaque linguis Cuilibet effundit temeraria, veráque mendax Nunc minuit, modò confictis fermonibus auget, Sed tamen à nostro meruisti carmine laudes Fama, bonum quo non aliud veracius ullum, Nobis digna cani, nec te memorâsse pigebit Carmine tam longo, servati scilicet Angli Officiis vaga diva tuis, tibi reddimus æqua. Te Deus æternos motu qui temperat ignes, Fulmine præmisso alloquitur, terrâque tremente: Fama files? an te latet impia Papistarum Conjurata cohors in meque meosque Britannos, Et nova fceptrigero cædes meditata Jacobo? Nec plura, illa statim sensit mandata Tonantis, Et fatis ante fugax stridentes induit alas, Induit & variis exilia corpora plumis;
Dextra tubam geftat Temesto ex are fonorant.
Nec mora, jam pennis cedentes remigat auras,
Atque parum eft cursu celeres prævertere mubes,
Jam ventos, jam folis equos post terga reliquit:
Et primò Angliacas folito de more per urbes
Ambiguas voces, incertaque murmura spargit,
Mox arguta dolos, & detestabile vulgat
Proditionis opus, nec non facta horrida dictu,
Authoresque addit sceleris, nec garrula cxcis
Infidiis loca structa filet; stupuere relatis,
Et pariter juvenes, pariter tremuere puellæ,
Effætique senes pariter, tantæque ruinæ
Senfus ad ætatem fubitò penetraverat omnem,
Attamen interea populi miferefcit ab alto
Athereus pater, & crudelibus obftitit aufis
Papicolûm; capti poenas raptantur ad acres;
At pia thura Deo, & grati solvuntur honores;
Compita læta focis genialibus omnia fumant;
Turba choros juvenilis agit: Quintoque Novembris
Nulla Dies toto occurrit celebratior anno.
Anno atatis 17. In obitum Prafulis
Elienfis.
Dhuc madentes rore squalebant gene,
Et ficca nondum lumina
Adhuc liquentis imbre turgebant falis,
Quem nuper effudi pius,
Dum mæsta charo justa perfolvi rogo
Wintonienfis præsulis.
Cum centilinguis Eama (proh semper mali
Cladisque vera nuntia)
Spargit per urbes divitis Britannią,
Populosque Neptuno satos,
Ceffifle morti, & ferreis fororibus
Te genesis humani decus,,
Qui rex facrorum illâ fuisti in infuli
Quæ nomen Anguilla tenet.
Tunc inquietum pectus irâ protinus.
Ebulliebat fervida,
Tumulis potentem sape devovens deam:
Nec vota Naso in Ibida
Concepit alto diriora pectore,
Graiusque vates parcius
Turpem Lycambis execratus est dolum,
Sponfamque Neobolen fuam.
At ecce diras ipse dum fundo graves,
Et imprecor neci necem,
Audiffe tales videor attonitus sonos
Leni, fub aurâ, flamine:
Cacos furores pone, pone vitream
Bilemque & irritas minas:
Quid temerè violas non nocenda numina,
Subitoque ad iras percita?
Non eft, ut arbitraris elufus mifer,
Mors atra Noctis filia,
Erebove patre creta, sive Erinnye,
Vastove nata fub Chao:
Ast illa cœlo missa stellato, Dei
Messes ubique colligit;
Animasque mole carneâ reconditas
In lucem & auras evocat:
Ut cum fugaces excitant Horæ diem
Themidos Jovisque filiæ;
Et fempiterni ducit ad vultus patris;
At justa raptat impios
Sub regna furvi luctuofa Tartari,
Sedefque fubterraneas.
Hanc ut vocantem lætus audivi, citò
Fædum reliqui carcerem,
Volatilesque faustus inter milites
Vates ut olim raptus ad cælum fenex.
Auriga currûs ignei,
Non me Boötis terruere lucidi,
Sarraca tarda frigore, aut
Formidolosi Scorpionis brachia,
Non enfis Orion tuus.
Prætervolavi fulgidi folis globum,
Longéque sub pedibus deam
Vidi triformem, dum coërcebat fuos
Erænis dracones aureis..
Erraticorum syderum per ordines,
Per lacteas vehor plagas,
Velocitatem fæpe, miratus novam,,
Donec nitentes ad fores
Ventum eft Olympi, & regiam Crystallinam, &
Stratum smaragdis Atrium.
Sed hic tacebo, nam quis effari queat.
Oriundus humano patre Amœnitates illius loci? mihi
Sat est in æternum frui.
Naturam non pati senium.
EU quàm perpetuis erroribus acta fatifcit
Avia mens hominum, tenebrisque immerfa
Oedipodioniam volvit fub pectore noctem!
Quæ vefana suis metiri facta deorum
Audet, & incisas leges adamante perenni
Afsimilare fuis, nulloque solubile faclo
Confilium fati perituris alligat horis.
Ergóne marcescet fulcantibus obsita rugis
Naturæ facies, & rerum publica mater Omniparum contracta uterum sterilescet ab avo? Et se fassa senem male certis paffibus ibit
|