Collectanea graeca minora, Volume 2

Front Cover
1841 - 144 pages

From inside the book

Selected pages

Common terms and phrases

Popular passages

Page 320 - Traditum est etiam Homerum caecum fuisse. At eius picturam, non poësin videmus. Quae regio, quae ora, qui locus Graeciae, quae species formaque pugnae, quae acies quod remigium, qui motus hominum qui ferarum non ita expictus est, ut quae ipse non viderit nos ut videremus effecerit?
Page 197 - Wind, gentle evergreen, to form a shade Around the tomb where Sophocles is laid ; Sweet ivy wind thy boughs, and intertwine With blushing roses and the clustering vine : Thus will thy lasting leaves with beauties hung, Prove grateful emblems of the lays he sung ; Whose soul, exalted like a god of wit, Among the Muses and the Graces writ.
Page 67 - Sed longe clarius illustraverunt hoc opus Sophocles atque Euripides ; quorum in dispari dicendi via uter sit poeta melior, inter plurimos quaeritur : idque ego sane, quoniam ad praesentem...
Page 160 - Quench'd in dark clouds of slumber lie The terror of his beak, and lightnings of his eye.
Page 79 - Sed cum omnia ratione animoque lustraris, omnium societatum nulla est gravior, nulla carior quam ea, quae cum re publica est uni cuique nostrum. Cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, familiares, sed omnes omnium caritates patria una complexa est, pro qua quis bonus dubitet mortem oppetere, si ei sit profuturus?
Page 67 - Namque is et in sermone (quod ipsum reprehendunt, quibus gravitas et cothurnus et sonus Sophoclis videtur esse sublimior) magis accedit oratorio generi : et sententiis densus, et in iis, quae a sapientibus tradita sunt, paene ipsis par, et dicendo ac respondendo cuilibet eorum, qui fuerunt in foro diserti, comparandus ; in affectibus vero cum omnibus mirus, tum in ¡is, qui miseratione constant, facile praecipuus.
Page 209 - Suck, little wretch, while yet thy mother lives, Suck the last drop her fainting bosom gives: She dies ; her tenderness survives her breath, And her fond love is provident in death.
Page 76 - Phoen. 600. Sed ubi verbum in brevem vocalem desinit, eamque duae consonantes excipiunt, quae brevem manere patiantur, vix credo exempla indubiae fidei inveniri posse, in quibus syllaba ista producatur.

Bibliographic information